نگاهی به نقش دانش‌آفرینی برکارآفرینی دانشجویان دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه دانش‌آفرینی و کارآفرینی در بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران بوده است. شیوه این پژوهش بر اساس هدف و ماهیت آن، کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 94-93 بوده است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 120 نفر به دست آمد. ابزارهای پژوهش دو پرسشنامه دانش-آفرینی نوناکا(1983) و کارآفرینی بدری و همکاران(1385) بوده است. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، برای دانش‌آفرینی 793/0 و کارآفرینی 861/0 محاسبه شد و برای بررسی روایی از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون تی تک نمونه‌ای، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد دانش‌آفرینی و مؤلفه‌های آن با کارآفرینی رابطه مثبت و معنادار دارد. از بین مؤلفه‌های دانش-آفرینی، سه مؤلفه اجتماعی‌سازی، بیرونی‌سازی و درونی‌سازی قابلیت پیش‌بینی کارآفرینی را دارند.